Volgens een aantal studies is een realistische benadering van het feit dat het seksuele verlangen in de loop van een leven kan afnemen of toenemen van invloed op de kracht ervan. Dat wil zeggen, als mensen begrijpen dat er ups en downs kunnen zijn in een intieme relatie, stelt dit hen in staat het seksuele verlangen naar hun partner te handhaven gedurende de lange jaren van het leven samen.

Met betrekking tot discrepanties in verlangen naar seks merkten de onderzoekers op dat als partners dit behandelen als een “normaal” verschijnsel, deze benadering hen zal beschermen tegen de negatieve gevolgen van een discrepantie in verlangen. Als mensen begrijpen dat de intensiteit van seksueel verlangen kan variëren, en dat dit moet worden behandeld als een objectieve realiteit en niet als een onoplosbaar probleem, zullen er geen misverstanden ontstaan in de slaapkamer.

Het verlangen naar seks kan in de loop van het leven samen veranderen, en als partners gewoon een tijdje vertrouwen op de natuurlijke gang van zaken, zullen ze elkaar beter begrijpen en zich geen zorgen hoeven te maken over een mismatch tussen wederzijdse verlangens en misplaatste verwachtingen.

Aantrekkelijkheid

Een andere bekende factor die bijdraagt tot een langdurig verlangen is persoonlijke aantrekkelijkheid. Wetenschappers hebben bijvoorbeeld ontdekt dat als een object aantrekkelijk of aantrekkelijk wordt gevonden (dit staat bekend als “stimulus appraisal”), dit een wederzijds en spontaan seksueel verlangen opwekt. Op dezelfde manier is aantrekkelijkheid voor een partner belangrijk als reactie op seksueel verlangen. Dit geldt vooral voor vrouwen, voor wie aantrekkelijkheid voor de partner (bewust of onbewust) een belangrijke factor is bij het ontstaan van seksueel verlangen. Bovendien trekt de uniciteit, originaliteit, heldere individualiteit van de man vrouwen aan en bevordert een verlangen naar intimiteit met hem.

Hoewel het meeste onderzoek op dit gebied is uitgevoerd bij vrouwen, hebben ook mannen geconstateerd dat aantrekkelijkheid van hun partner een belangrijke component is van seksueel verlangen. Wanneer mannen hun partner als emotioneel stabiel ervaren, vinden zij dit aantrekkelijk en ervaren zij daardoor een sterkere aantrekkingskracht. Om seksueel verlangen te behouden is het belangrijk dat mannen zich bewust zijn van hun eigen aantrekkelijkheid en dat zij hun object van verlangen aantrekkelijk vinden.

Voor jonge meisjes die hun volwassen leven net beginnen, is het heel belangrijk dat zij zich niet alleen sexy en aantrekkelijk voelen voor hun partner, maar ook aandacht van hem krijgen, omdat dit bijdraagt tot de aanwezigheid en het behoud van haar seksuele verlangen. In een studie ontdekten wetenschappers dat hoe hoger het aanvankelijke niveau van seksuele aantrekkingskracht en verlangen, hoe langer het duurde in relatie tot dezelfde partner. Als de partner niet langer aantrekkelijk lijkt, neemt ook het verlangen naar intimiteit af.

Wanneer de aantrekkingskracht tot een partner afneemt, kunnen relaties monotoon en routineus worden, en dit heeft een negatieve invloed op de beschikbaarheid van seksueel verlangen. Wat specifieke seksuele prikkels betreft, zijn monotonie en voorspelbaarheid in bed niet bevorderlijk voor langdurig verlangen, zowel bij vrouwen als bij mannen. Zo zijn het gebrek aan erotische fantasieën en de angst niet adequaat te kunnen reageren op opwinding een probleem geworden voor mannen in langdurige relaties. Geleidelijk aan wordt de negatieve feedback, of het gebrek daaraan, cyclisch, waardoor een gebrek aan seksueel verlangen blijft bestaan.

Zowel mannen als vrouwen wijzen monotonie of een gevoel van monotonie, alsmede overmatige vertrouwdheid in relaties aan als risicofactoren voor het behoud van seksueel verlangen in langdurige relaties. En ondanks de gangbare perceptie dat mannen meer waarde hechten aan het uiterlijk dan vrouwen, bleek uit een onderzoek op jongvolwassen leeftijd dat het gebrek aan fysieke aantrekkelijkheid van de partner het seksuele verlangen van de vrouwen remde. Gebrek aan aandacht en het vermogen van het zwakke geslacht om gemakkelijk te worden afgeleid, droegen hier ook aan bij.

Bewuste benadering (cognitieve focus)

Het vermogen van een persoon om de relatie met zijn partner voorop te stellen, ondanks alle externe factoren, kan het seksleven beschermen. Bewustwording van het belang ervan heeft een positief effect op het oplossen van intieme problemen.

Als mensen veel waarde hechten aan het hebben van een langdurige relatie met iemand, en begrijpen dat die beschermd en gekoesterd moet worden, zullen zij daar de tijd voor nemen, zichzelf en hun partner niet blootstellen aan allerlei stress, en proberen meer mentale en fysieke energie in de relatie te steken. Mannen gebruiken hun cognitieve energie om de kwaliteit van de intimiteit te verbeteren, en hebben doorgaans een hoger seksueel verlangen.

De vreugdevolle verwachting van gepassioneerde intimiteit is zeer belangrijk, niet alleen voor jonge paren, maar ook voor degenen die al een lang leven samen achter de rug hebben. Hoewel het soms moeilijk te bereiken is, moeten partners prioriteit geven aan dit deel van hun relatie door weloverwogen en weloverwogen beslissingen te nemen. Vooral nu de tijd van instinctieve passies voorbij is en relaties dieper en sterker zijn geworden.

Autonomie

Het vermogen van partners om persoonlijke autonomie en onafhankelijkheid te behouden helpt om het vuur van de passie levend te houden gedurende de lange jaren van het leven samen en om nieuwheid in de relatie te brengen. Het is belangrijk om soms afstand te nemen van je partner en dat verlangen te kunnen respecteren. Het behoud van het eigen ik, het vermogen om de geest te scheiden van de gevoelens voorkomt conflicten, frustratie en ontevredenheid.

Volgens de wetenschappers moeten de partners begrip hebben voor het verlangen naar privacy, rekening houden met hun eigen persoonlijke behoeften, hun emoties onder controle houden en elkaar steunen; dit alles voorkomt de verveling die zelfs de meest hartstochtelijke verlangens kan verstikken.

Bijlage

Er worden drie vormen van gehechtheid onderscheiden: angstig, vermijdend en rustig. Hun verband met de mate van seksueel verlangen is al lang van belang voor wetenschappers, maar het laatste wetenschappelijke bewijs is nogal dubbelzinnig.

Zo toonden mensen met gehechtheidsangst een grotere belangstelling voor seks met hun partner als zij de emotionele intimiteit wilden herstellen. Een andere studie beschreef een geval waarin een persoon met een angstige gehechtheid intimiteit zocht zonder verlangen naar genot, maar alleen voor het opbouwen van een relatie met een partner. Mensen met een kalme vorm van gehechtheid hadden daarentegen de neiging om positief met hun partner om te gaan.

Hoewel één studie het seksuele verlangen niet rechtstreeks mat, toonde zij aan dat de gehechtheidsvorm van invloed is op de motieven om seks te hebben. Mensen met angstige gehechtheid wilden hun partner behagen, terwijl degenen met vermijdende gehechtheid gewoon negatieve gevolgen voor de relatie wilden vermijden.

Wetenschappers geloven dat de mate van genegenheid tussen mensen zowel een interpersoonlijke als een individuele factor is, en afhangt van de compatibiliteit van de partners. Het is nog niet bekend of gecombineerde vormen van gehechtheid het seksuele verlangen in langdurige relaties in stand houden. In het algemeen lijkt het waarschijnlijk dat angstige gehechtheid de relatie kan beschermen tegen een daling van het seksueel verlangen na verloop van tijd, maar dit is geen garantie voor het voortbestaan van de relatie op lange termijn.

In het geval van mensen met een vermijdende vorm van gehechtheid is het voor hen vrij moeilijk om het seksuele verlangen in een langdurige relatie in stand te houden. Wetenschappers denken dat de werkelijke reden voor verminderd seksueel verlangen wellicht ligt in onverenigbare gehechtheidspatronen en niet in de gehechtheid zelf, maar dit is nog niet empirisch geverifieerd.

Onderzoek heeft uitgewezen dat als de ene partner een hoge mate van vermijdende gehechtheid heeft en de andere partner een hoge mate van angstige gehechtheid, het voor zo’n koppel heel moeilijk is om de relatie in stand te houden.

Misschien geldt dit ook voor het handhaven van seksueel verlangen. Als beide leden van een koppel een vermijdende vorm van gehechtheid bezitten, zal het handhaven van seksueel verlangen voor hen geen probleem zijn, en dit zal een positief effect hebben op de intieme relatie.

Mensen met een sterk ontwikkelde vermijdende gehechtheidsvorm kijken niet naar seks als ontsnapping aan emotionele eenzaamheid. Mannen met deze gehechtheidsvorm zien seks bijvoorbeeld als doel, als bevrediging van hun verlangen, zij zullen seks niet gebruiken om intimiteit te bevorderen, wat bij mannen met een angstige of rustige gehechtheidsvorm meer voorkomt.

Wat vrouwen betreft, voor dames met een angstige vorm van gehechtheid is seks rechtstreeks gekoppeld aan hun eigen zorgen over de toekomst van de relatie, dus als er problemen of negatieve trends opduiken, vermindert dit het verlangen van een vrouw om seks te hebben, vooral als het niet heeft geholpen om de intimiteit met de man te versterken.

Eigenwaarde

Uit verschillende studies is gebleken dat eigenwaarde en zelfvertrouwen bijdragen tot het behoud van seksueel verlangen in een relatie. Mensen die bijvoorbeeld vertrouwen hebben in hun seksualiteit, zichzelf positief beoordelen en geloven dat ze een gezond seksleven verdienen, doen veel om het wederzijdse verlangen gedurende het hele leven in stand te houden.

Als dergelijke partners de aandacht voor zichzelf als object van gezonde seksuele belangstelling aanmoedigen, verhoogt dit het wederzijdse seksuele verlangen en versterkt het dit op lange termijn. Misschien is de vorming van een gezond gevoel van seksueel zelf de sleutel tot het prioriteren van seks in de relatie, waardoor seksueel verlangen een oplossing en een motiverende respons wordt.

De vrouwen die in staat waren het seksuele verlangen in een langdurige relatie in stand te houden, bleken zichzelf al voor het begin van de relatie als “seksueel zeer begeerlijk” te beschouwen. Dit zou kunnen wijzen op een overlapping tussen individueel seksueel verlangen in het algemeen en verlangen gericht op een specifieke partner. Misschien zijn mensen die hun “sexy” imago handhaven succesvoller in het uiten van hun verlangens in langdurige relaties.

Mannen met een verminderd seksueel verlangen (HSDD), maar die beweerden meer zelfvertrouwen te hebben dan hun vrouwelijke partners, vertoonden de laagste niveaus van seksueel verlangen. Bovendien hadden mannen die zich sterk emotioneel afhankelijk voelden van anderen ook lage niveaus van seksueel verlangen.

Toch is de mate waarin vertrouwen in iemands seksualiteit het niveau van seksueel verlangen bij mannen en vrouwen beïnvloedt, nog niet betrouwbaar opgehelderd in klinische en niet-klinische studies.

Toch wijzen wetenschappers erop dat eigenwaarde, zelfvertrouwen een zeer aantrekkelijke eigenschap is. En het is niet verrassend dat een laag gevoel van eigenwaarde een negatief effect heeft op het behoud van seksueel verlangen in langdurige relaties. Maar tot nu toe zijn in studies over dit onderwerp alleen vrouwen betrokken die, naast een laag gevoel van eigenwaarde, weinig vertrouwen hebben in hun partner en ontevreden zijn over hun lichaam. Gedachten dat hun figuur niet perfect is, weerhouden deze vrouwen ervan hun seksualiteit en verlangen ten volle te tonen.

Een laag gevoel van eigenwaarde is duidelijk niet bevorderlijk voor een bevredigend seksleven. Niettemin zijn wetenschappers van mening dat men in langdurige relaties zijn gevoel van eigenwaarde moet verhogen en zich na verloop van tijd moet ontdoen van complexen, hetgeen een gunstig effect heeft op het vermogen om zijn seksuele verlangen te uiten.

Zoals blijkt, hebben kwesties van vertrouwen in de partner, zorgen over de gevolgen van geslachtsgemeenschap, bepaalde levenssituaties en persoonlijke problemen een negatief effect op het niveau van seksueel verlangen, niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mannen, die ook een laag zelfbeeld kunnen hebben. Onderzoekers moeten nog uitzoeken hoe dit van invloed is op het onderhouden van een langdurige relatie.

Stress en vermoeidheid

Stress is een belangrijke oorzaak van problemen in het seksuele leven van mensen die lang samenwonen. Problemen op het werk, zorgen en tijdgebrek verminderen het libidoniveau bij mannen en vrouwen. Vermoeidheid en overwerk verergeren de situatie.

Bij mannen zijn gezondheidsproblemen ook een andere factor die het verlangen naar seks beïnvloedt. Een slechte gezondheid en ziekten verhogen het stressniveau en hebben een negatief effect op het mannelijk libido. Vrouwen daarentegen noemen ook een laag energieniveau als negatieve factor.

In studies hebben wetenschappers geconcludeerd dat het persoonlijke energieniveau een van de belangrijkste individuele factoren is voor het handhaven van seksuele harmonie in een koppel, dus is het belangrijk om stressvolle situaties aan te kunnen en te zorgen voor voldoende rust.

Toch heeft stress niet altijd een negatieve invloed op het seksuele verlangen van vrouwen, maar veel hangt af van de omgeving en de individuele stressdrempel.

Bevalling en ouderschap, de daarmee gepaard gaande stress en vermoeidheid beïnvloeden het seksuele verlangen van vrouwen. Een andere reden voor de afname van het verlangen naar intimiteit was de verandering in lichaamsbouw na de bevalling. Bovendien wordt het niveau van seksueel verlangen bij vrouwen beïnvloed door eventuele lichamelijke trauma’s die zij of haar partner hebben meegemaakt, zelfs als deze zich in het verleden hebben voorgedaan. Een dergelijke omstandigheid is stressvol voor vrouwen en kan hun libido negatief beïnvloeden.